it is so hard to leave until you leave..

tadaaa, nahh, sat ja dah genap setahun dah kita bersukaduka sengihsebik sama sama,

oihhh, maybe bagi setengah setengah orang

setahun tuh apa la sangat kan?

owh my.. tapi kalau bagi saya, setahun tuh tempoh yang agak lama untuk somebody tuh 

leh tahan or tak dengan kerenah and segal songeh bebai saya nih..

haaa, jangan tak tauu, saya nih kepala angin okey, kalau bab tacing, bab nyebai, bab cerewet ,

saya la juara, bab bebel, bab nyentap, saya la hero..

hahah, macam yang incek kekaseh saya selalu wat, bila saya nyanyi lagu sang mantan tuh,

lirik dah tukaq sikit okey,

dah tukaq jadi top one dah sekarang nihh, haha 

yang blurblurr, sila rujuk entry nihh.. 

okey okeyy..

nak jadi ceritaa, dua tiga hari sebelum anniversary nih kita dah gaduh kann?

haaa, gaduh besaq jugak laa,

tatau la nak kata punca tuh camna,

tapi time tu saya sangatt besaq palaa.

rasa down, rasa nk nyebai, rasa sentap,

semua ada..

haha, hari yang dapat award achievement tu la saya dah start stress.

tapi, saya tamau point itu salah sapa dah.

cukup la yang dah lepas tu lepas,

nahh, sampaikan hari tu nyaris nyaris dah tau x..adoii, saya terlepas cakap

dalam dok bebaibebai teriakteriak tuh..

hummm, nak tarik balik saya ego..

sampai la awak mai depan bilik nih nak settle,

saya still deam and ego maseh tinggi,

saya keluaq dari keta tuh sikit pon tak toleh balik dah

yaaa, agaknya sebab tuh la awak agak stress and penat.

yeahh, awak sudah penat, and bila dengaq ayt tu saya sudah down teruk,

nak pujuk balik , saya panggil awak balik, awak mai depan bilik, awak tanya saya kenapa,

saya guna modai nak pulangkan gelang awak, nak bagi deodorant awak , and cupcakes group kita aritu,

tudiaa, modai x kena langsung.haha,awak duduk jugak, amek cupcake tuh, saya paksa awak makan dengan saya, muka masingmasing kelat ja,

time tu saya amek point nk sembang slowslow dengan awak,

nahhh, nak pujuk tak pandaii.

time tuh barula awak slow talk, tau itu ini,

yess, awak cuma tahu nak share bila kita dah nampak benda itu satu masalah.

ermm, okey , saya terima.

then, bila dah siap semua, awak nak mintak diri nak balik sebab malam tuh awak nak gerak naik gunung,

deme nak hiking ramai ramai,

okey, saya okey saja,

then, saya salam awak, saya pesan,

amek la masa nih, pikir dulu lagi sekali abeh abeh, 

apa pon keputusan awak lepas nih,

saya terima ja seikhlas hati saya,

wahh, konfiden kann?

awak cuma angguk, and terus gerak balik bilik.

hurmmmm, apa jadi lepas tuh?

part 2 okey? 

sabooor..

*percintaan mana yang asek happy ja kan? lumrah la bergaduh suma tuh..

still kurang , lebih saya nak accept.

---

jom sengihnyebik samasama

---